Charles Babbage konstruował maszynę różnicową przez ponad 10 lat. Trapiony jednak wieloma kłopotami rodzinnymi i finansowymi oraz nie mogąc do końca porozumieć się ze swoim głównym wykonawcą - konstruktorem Clementem zaprzestał dalszych prac nad nią w 1842 roku. Maszyna Babbage’a w odróżnieniu od maszyn Pascala i Leibniza (który ulepszył maszynę Pascala), po ręcznym ustawieniu początkowego stanu, dalsze działania maszyny różnicowej nie wymagają już żadnej ingerencji użytkownika poza kręceniem korbą. Ta bardzo skomplikowana maszyna składała się z części, które mogą być porównane z funkcjami współczesnych komputerów: centralny obszar przetwarzania danych, który pozwalał na przetwarzanie instrukcji w dowolnych sekwencjach, pamięć, która mogła przechować tysiąc liczb o długości do 50 cyfr i urządzenie wyjściowe drukujące rezultaty. Wielką rolę w pracach Babbage'a odegrała Augusta Ada Lovelace. Ponieważ tworzyła zestawy instrukcji dla Maszyny Analitycznej może być uważana za pierwszego programistę.